بازگشت به: آموزش مقدماتی ساخت افزودنی (پرینت سه بعدی)
در طول این دوره می‌توان موارد بسیاری از کاربردهای AM را یافت. همچنین می‌توان دریافت که تعداد این کاربردها با بهبود فرآیندها در حال افزایش است. در ابتدا AM به‌طور مشخص به ساخت تصویر سه‌بعدی مدل در حین توسعه آن اطلاق می‌شد. مدل‌های سه‌بعدی می‌توانند بسیار مفیدتر از طراحی و رندرگیری باشند، زیرا بهتر می‌توانند قصد طراح از طراحی مدل مفهومی را نمایان کنند. همواره در پایان به مدل‌هایی نیاز است که به طراحی اعتبار دهد. در پی هدف اولیه‌ای از ساخت یک مدل ساده، در طول زمان به کمک بهبود مواد، دقت و کیفیت کلی محصول خروجی، فناوری AM بهبود یافته است. از این مدل‌ها می‌توان استفاده کرد تا با سرعت بیشتر اطلاعاتی که با عنوان “3fs” شناخته می‌شود را به دست آورد. “3fs” مخفف Form, Fit, Function است. مدل‌های اولیه معمولاً کمک می‌کردند که هدف و شکل کلی طراحی به دست آید (Form). دقت بهتر در فرآیند به این معنی است که المان‌ها قابلیت ساخته‌شدن با تلورانس مورد نیاز برای مونتاژ کردن را داشته باشند (Fit) و خواص بهبود یافته مواد به این معنی است که قطعات بر اساس عملکرد مورد انتظارشان می‌توانند به‌خوبی به کار گرفته شده و مورد ارزیابی قرار گیرند (Function).
این تصور که فناوری ساخت افزودنی فقط برای ساخت مدل مناسب است تصور نادرستی است که این فناوری را کم ارزش‌تر از آنچه که هست، نشان می‌دهد. هنگامی‌که AM به همراه سایر فناوری‌ها استفاده شود می‌تواند به‌طور قابل ملاحظهای زمان و هزینه توسعه محصول را کاهش دهد. اخیراً برخی از این فناوری‌ها به‌قدری توسعه یافته‌اند که خروجی آن مناسب برای استفاده نهایی است. این موضوع ضرورت تغییر عبارت RP به AM را روشن می‌کند. علاوه بر آن استفاده از فناوری لیزر با توان بالا این امکان را فراهم می‌کند که قطعات با مواد گوناگون فلزی مستقیماً ساخته شوند که این امر منجر به گسترش دامنه استفاده از این تکنولوژی خواهد شد
